Ortanca

Ortancaların kapattığı bir duvar vardı gri betondan ;

minik ayakların acımasın diye yuvarlamıştık üstünü.


Bahçemizi kapattığımız gün çok ağlamıştın ,
bir kaç yüzyıl ağlamıştın hatırlıyorum,
tamam geçti.

Bak şimdi tüm sokağı gören küçük bir balkonumuz 2 saksı manolyamız var fenamı ?
''bu çiçekler nemi sever'' dedi satıcı, hep ağladığın için sen yetiştir onları.



Ayaklarımızı paslı demirlerine uzatıp binbir itiş kakışla sığdığımız sarı balkonunda beşiktaş'taki evin

seni yaptığın kahveler ile benim sardığım harmanı tüttürüyoruz,


yani sen gideli çok oldu tabi



başka balkonlarda kim bilir kimler ile neler içmeye.



ben oradayım bak aşşağıdan geç görürsün,



yada beşiktaşın herhangi bir sokağından kulak kabart duyarsın.



bilmediği dillerde duymadığı şarkılar söyleyen iki aptalın şenliğini.


bak bakalım o zamanda gittim ben diyebiliyormusun,

bak bakalım hemen dönerim dediğinde ki o bakışına anlam verebiliyormusun.

hiç sanmam biliyorum azıcıkta olsa kalbin var.


yerinden bile kalkmazdın

Benim gözümden kendini görsen ve benim yüreğimden yaşasan.