Çok Üzülüyorum

Ama bir açıklayayım diyorum önce şu ruh halimi ;
Üzgün Değilim yani birşeye üzülmüş ve o halde takılı kalmış değilim çünkü öyle olsa yavaş yavaş Hüznüm azalır yerini ya nötr'lüğe veya neş'e ye bırakır ama hayır.

BEN SÜREKLİ ÜZÜLÜYORUM, DEVAMLI.ve ÇOK.

Anne - evlat - kardeş - dost kaybı üzüntü seviyesinden bir seviye aşşağıda üzülüyorum.

Şiir yazamayacak kadar üzülüyorum mesela çünkü şiir yazma üzgünlüğümün bir kat üstünde.

Islık çalamayacak kadar üzülüyorum.

İsteyerek gülemeyecek kadar.

Kalp kıramayacak kadar üzülüyorum.

Yarınlar olmayacakmış gibi üzülüyorum.

Olan yarınları sevmeyecekmişim gibi.

Siyah ve beyaz varmış gibi üzülüyorum, Griye kaçamayacakmışım gibi.


Köy kahvesinde hayatının bitmesini bekleyen emekli bir şehir çocuğu gibi üzülüyorum.

Köy kadar üzülüyorum.

Kahvehane kadar üzülüyorum mesela.

Ama en çok kendim kadar üzülüyorum.

Yani çok üzülüyorum.

Büyük.