Anka

on 28 Ağu 2012

Sanki senin nefesinden üflenen bir enstruman ruhuma,  sen, kıyametin habercisi !

Olmayan kanatlarımın var gücüyle uçuyorum rengini sadece senin bildiğin gökyüzünde.
Acaba benden haberin varmı hiç ? Yani benim içimde ki gerçek beni tanıyabildinmi mesela ?

Sanmıyorum, adam gibi oturup iki dakika sohbet etmedik.
Halbuki kırmızı kareli örtüler üzerinde hasır taburelerde oturarak çay içmeyi çok severim.
Oradaydın,bayadır da göremiyorum çok özledim.
Yani görsem bile sana yüreğimden baktığımı bilemezsin.
Bir an için unutabilsem belki azıcık hafiflerim.
Yine sahneye koydular uzun bir aradan sonra, tozlu raflarda ki çocukluk hayallerim.

Hani o tanıdık hissiyat, o tarif edilemez duygu.
Tanımadığım bir adamın tanıdığın kollarında aldığın yarım yamalak sevgi.
Benim Hislerimmi ?
Asırlardır gün yüzü görmemiş zindanlar altında tutulan zümdürü anka kuşu gibi.
Olmayan kanatlarımın var gücüyle yanıyorum yerini sadece benim bildiğim köşelerde.

0 Düşünce:

Yorum Gönder