Kırmızılar Çarşısı

O fotoğrafta belli olmaz gülerken kırışan burnun,
Utandığında saçlarının yüzünü örtüşü belli olmaz,
Ben aşinayım nefes alışının ritmine oradan biliyorum,
O fotoğraf belli etmez boynunun beyazlığını ama ben öpüyordum....zamanında.

Tam vaktinde öpüyordum boynundan, 
Mesela tramvay çanlarının bizi uyandırdığı öğlenlerde.
Birden grileşen gökyüzünü yansıtan ıslak çatılarda,
Yağmur şarkılarında, 
Yorulmuş kırmızılar çarşısının üzerine vuran sonbaharlarda.

Aşınmış tahta kapılı kumsal evlerimiz olmadı bizim, ama ben sahil dinginliğinde dinledim seni, kıyılara vuran su hırçınlığının verdiği tezat hüzünlerinde.